Eureka Entertainment brengt SHOAH uit: THE FOUR SISTERS, een krachtige en aangrijpende 4-delige documentaire van Claude Lanzmann, als onderdeel van The Masters of Cinema Series in DVD & Blu-ray edities vanaf 18 februari 2019.
 
Paula Biren, Ruth Elias, Ada Lichtman, Hanna Marton: Vier Joodse vrouwen, getuigen en overlevenden van de meest waanzinnige en meedogenloze barbarij, die alleen daarom al, maar ook om vele andere, het verdienen om voor altijd in het geheugen van de mensheid gegrift te staan. Wat zij gemeen hebben, naast de specifieke gruwelen waaraan elk van hen werd onderworpen, is een verschroeiende scherpe, bijna-fysieke intelligentie, die alle schijn of gebrekkige redenering verwerpt. In één woord, idealisme.
Gefilmd door Claude Lanzmann tijdens de voorbereiding van wat later Shoah zou worden, verdienden deze vier buitengewone vrouwen elk een film op zich, om hun uitzonderlijke karakter ten volle te illustreren, en om door hun aangrijpende getuigenissen vier weinig bekende hoofdstukken van de uitroeiing te onthullen.

 
DE HIPPOCRATISCHE EED  
 
Ruth Elias was zeventien toen de nazi's haar geboortestad Moravska Ostrava in Tsjecho-Slowakije binnenvielen, waar haar welvarende familie generaties lang had gewoond. In april 1942 werden allen gedeporteerd naar het getto van Theresienstadt. Elias' ouders en zuster werden naar Auschwitz gedeporteerd en spoedig vermoord, maar zij kon achterblijven door met haar vriend te trouwen. In de winter van 1943 werd zij zwanger, een groot gevaar omdat zwangere vrouwen het doelwit van deportatie waren en de nazi-regels het onmogelijk maakten een abortus te laten uitvoeren. Ze werd naar Auschwitz gestuurd in de herfst van 1943. Zij was geïnterneerd in het beruchte Tsjechische gezinskamp in sectie B II B in Birkenau, op slechts een paar honderd meter van een gaskamer en crematoriumcomplex. Toen haar zwangerschap eindelijk werd erkend, werd zij onder de hoede geplaatst van de beruchte Josef Mengele, die haar aan een uiterst wrede medische beproeving onderwierp, waardoor Elias gedwongen werd de moeilijkst denkbare beslissing te nemen die een moeder kan nemen.   
 
THE MERRY FLEA
 
Op de dag dat Duitsland in september 1939 Polen binnenviel, werden alle mannen in Ada Lichtman's stad Wieliczka door de SS opgepakt, naar een bos gebracht en doodgeschoten. Een van hen was Lichtman's vader, een schoenmaker. Vanaf dat moment, was ze bezeten door een enkele vraag: "Hoe zal ik gedood worden?" Elke dag selecteerden de Duitsers meer slachtoffers voor de executie; de overlevenden van deze slachtpartijen, waaronder Ada en haar eerste man, werden van dorp naar dorp gedreven om dwangarbeid te verrichten. Uiteindelijk werden degenen die nog in leven waren in veewagens gedeporteerd naar het vernietigingskamp in Sobibor, waar meer dan 250.000 Joden uit heel Europa zouden worden vergast. Lichtman was een van de slechts drie vrouwen die voor werk in het kamp waren geselecteerd. Zij waste de was en repareerde poppen die bij Joodse kinderen waren weggehaald voor export naar Duitsland. De poppen riepen voor altijd herinneringen op aan deze travestie.  
 
NOAH'S ARK  
 
Hanna Marton was de echtgenote van een professor die samenwerkte met Rezsö (Rudolf) Kasztner, het hoofd van het Hulp- en Reddingscomité voor Joodse vluchtelingen in Hongarije. Toen de nazi's in de lente van 1944 Hongarije bezetten en dagelijks duizenden Joden begonnen te deporteren naar Auschwitz-Birkenau, onderhandelde Kasztner met Adolf Eichmann over de vrijlating van 1.684 Joden in ruil voor $1.000 per persoon. Na een odyssee per trein door het ineenstortende Reich, bereikten de meesten de veiligheid in Zwitserland. Hoewel Kasztner het grootste aantal Joden tijdens de Holocaust had gered, schandaliseerde zijn plan velen, omdat Kasztner veel van zijn familie en vrienden, waaronder Hanna en haar man, en degenen die hij van essentieel belang achtte voor de toekomst van het Zionisme, had geselecteerd om aan boord van de reddingstrein te gaan. Bijna 450.000 Hongaarse Joden kwamen vervolgens om in de gaskamers van Birkenau, terwijl de Martons overleefden. Hanna Marton bleef zich er scherp van bewust dat haar overleven was gekocht ten koste van ontelbare anderen die stierven. Toen haar een kans werd geboden om te ontsnappen, heeft zij die aangegrepen, hoewel haar schuldgevoel over het feit dat zij tot de bevoorrechten in Kastners konvooi behoorde, tijdens haar meedogenloos pijnlijke relaas diep wordt gevoeld.  
 
BAŁUTY
 
Bałuty is de naam van een krottenwijk in de Poolse stad Lodz die in 1940 door de nazi's werd aangewezen als getto voor de grote Joodse bevolking van de stad. De door de nazi's benoemde voorzitter van de Joodse raad van oudsten, Chaim Mordechai Rumkowski, besloot dat een deel van de gemeenschap de Duitsers als slavenarbeiders zou dienen. Zijn strategie heeft dan wel de vernietiging van het getto uitgesteld, maar bijna 45.000 Joden stierven in Lodz van honger en ziekte. Paula Biren was pas zeventien toen zij in 1940 met haar familie naar het getto moest verhuizen. Na haar afstuderen aanvaardde Biren, die een baan nodig had om niet gedeporteerd te worden, een administratieve baan bij Rumkowski's Joodse vrouwenpolitie. Pas toen ze zich realiseerde dat ze medeplichtig was aan het de dood in sturen van zwarthandelaren, stopte ze. Biren bleef in het getto tot augustus 1944, toen de Duitsers iedereen, ook Rumkowski, naar kampen deporteerden. Haar moeder en zus werden vergast bij aankomst in Auschwitz, en haar vader stierf kort

Kenmerken:

• Alle vier interviews op twee discs
• Optionele Engelse ondertitels
• PLUS: Een boekje met nieuwe teksten