In Darksiders 2 speel je niet langer meer met War zoals in deel1, maar speel je met een andere Horseman (Death), op een missie om de naam van War te zuiveren. War schijnt namelijk in zijn eentje de mensheid te hebben uitgeroeid door ongevraagd naar Aarde af te reizen.. Hoewel de kern van de gameplay van Darksiders 2 gelijk is aan deel 1, speelt het absoluut als een nieuwe game. Ja, de puzzels, het klimmen, springen en het vechten zijn nog steeds aanwezig, maar daar tegenover staat een volledig nieuw RPG-systeem en een enorme open wereld met een duistere sfeer. Bovendien is Death qua persoonlijkheid ook anders dan War; voor een Horseman is hij vrij cynisch en nuchter, wat af en toe een verademing is als je weer tegen een of ander mysterieus vaag figuur staat te praten. Death schuwt het niet om die figuren goed scherp te houden en af en toe een beetje te pesten, wat vermakelijk is. Hij heeft ook zijn eigen stijl, die THQ weer op originele wijze weet neer te zetten, net zoals het dat met War deed. Het RPG-systeem, zoals eerder genoemd, is heel leuk. De items, wapens, vaardigheden en combat moves die je leert geven je echt een gevoel van progressie in de game. Bosses die eerst onmogelijk waren kun je later ineens lachend aan. De open wereld waarin je speelt maakt de game minder lineair dan deel 1; ook heb je nu sidequests en andere collectibles waar je je mee bezig kan houden. Tot slot moet nog vermeld worden dat de game geweldige omgevingen kent waarin je speelt (op een gegeven moment zit je op een kasteel dat door twee enorme slangen wordt vervoerd) en dat het een geweldige soundtrack heeft (verzorgd door Jesper Kyd). Al met al is Darksiders 2 net zo'n topgame als deel 1. Het blijft vreemd dat je er zo weinig over hoort en dat de game nu al zo goedkoop is. Dat maakt het voor mij dan ook de meest onderschatte game van 2012.